Min-max contract: juich met me mee of schud mij wakker

Tjonge, onze min-max-contract invallers hebben het maar druk. Elke week is er wel ziek of zeer in mijn team en tadaaa……daar bel ik en staan ze alweer klaar! Fijn voor hen: het minimum aantal uren halen ze in elk geval maar ook het maximum. En dat maximum is waar zij van hebben aangegeven graag een vaste aanstelling voor te willen hebben.

Ik merk als directeur dat het goed werkt in de praktijk met de leerkrachten die een min-max contract hebben bij ons:

• Ik en de leerkrachten raken vertrouwd met deze collega’s, overleg en overdracht gaan soepel
• Deze collega’s zijn energiek en willen dolgraag aan de slag, zijn blij met hun baan
• Het zijn collega’s die een brede ervaring hebben en open staan voor nieuwe zaken
• Leerkrachten durven nu beter hun klas los te laten bij ziekte want degene die invalt is vertrouwd.

We lijken wel een familie met elkaar op school, zo’n behoefte aan vertrouwdheid en continuïteit hebben we. Als je met kinderen werkt wordt het vanzelf een soort familiair gebeuren. Een veilig gevoel is een voorwaarde om tot leren en spelen te komen. Toch is het fijn voor de invallers als de zakelijke kant recht overeind staat: als invaller heb je met een min-max contract een vaste plek, een vertrouwde waarde en een deel van je salaris krijg je tenminste op tijd. Vooral dat laatste is letterlijk veel waard.

Ik juich zoals je merkt. En wat vind jij ervan, zo’n min-max contract? Juich met me mee of schud mij wakker voor de nadelen. Ik ben benieuwd naar je reactie!