De afgelopen twee dagen viel ik in op een school: groep 1-2-3. Ik was wel eerder op deze school geweest, maar nog niet in deze klas. Mijn collega had alles super georganiseerd voor me. Dat is fijn maar kan ook verstikkend werken als je het gevoel hebt (of letterlijk te horen krijgt) dat het allemaal móet.
In dit geval niet: “Wees lekker jezelf en doe het allemaal maar op je eigen manier. Dat is ook wel eens goed voor deze klas” zei ze. Hoewel ik graag mezelf ben voel ik mij net als elke invaller ook verplicht toch zoveel mogelijk het programma af te werken, ook als er onderdelen zijn die ik persoonlijk heel anders had ingevuld. Je hebt een opdracht, er is een werkwijze en je dient het belang van de leerlingen. Die zijn gebaat bij bekende zaken en continuïteit. Maar nu: ik mocht flink buiten de lijntjes kleuren!
Natuurlijk heb ik mij aan de vaste gewoonten gehouden en de geldende klassenregels gehouden. Fijn altijd om te zien hoe goed zulke zaken kunnen werken en hoeveel steun je daar aan hebt als invaller. Maar ik had mijn gitaar bij me en mooie verhalen én de aanmoediging om op mijn manier bezig te zijn dus ik heb de kinderen flink laten zingen, dansen en genieten. Mijn allermooiste moment was een heel eenvoudig kringdansje met de kinderen: dit waren zij niet gewend maar ze pakten het direct op. Schaterlachend! En ik kreeg vleugels 😉
Invaltips - Invallers begeleiden én opleiden 
Heerlijk hoor, zulke momenten!! 🙂
LikeLike