Deze week stond ik er even bij stil: er vertrekken juffen en meesters uit ons midden. Heb je niks gemerkt en iets gemist? Ja, dat wel maar daar kun je niets aan doen: je hebt het niet door en toch gebeurt het. Het is net zoiets als de snoeppot waarvan je dacht dat er nog van die lekkere tumtummetjes in waren, het is als een bloemenveld dat toch een andere kleur heeft gekregen maar hoe komt dat nou?
Deze week was ik even bij de gezellige startersbijeenkomst van het AOB in Leeuwarden en natuurlijk maak ik graag even een praatje. Ik ben altijd nieuwsgierig naar wat mensen ervaren in het onderwijs. De leerkrachten die ik sprak begonnen te stralen als het over de kinderen ging, het lesgeven en toch ook de hoop op een keer wat meer vastigheid. Want ja starter….het staat helaas bijna synoniem voor invaller.
Omdat ik voor het Verbeterplan Invallers al heel wat verhalen over het invallen en wat er bij komt kijken had ontvangen van invallers hoorde ik ook nu varianten van dezelfde antwoorden. Het bevestigde mij hoe zeer bepaalde zaken leven en dan springt zoiets als het kunnen reflecteren op je werk er enorm uit.
Tot slot zei één van de starters iets waar ik even stil van werd….iets dat ik nog niet had gehoord in de enquête. Logisch, want er was geen vraag waarbij dit antwoord direct naar boven zou komen. “Je hebt wel een bijbaan nodig want anders redt je het niet.””Hoe doen jullie dat? ” vroeg ik. Deze starters hadden allebei een bijbaan in een heel andere branch, de horeca, “En als ik niet genoeg werk in het onderwijs dan ga ik verder in de horeca.”
Ineens viel het kwartje: ik zag een uittocht voor me. Een hele nare uittocht. Een uittocht van mensen die met hun gebroken enthousiasme heel dapper hun heil ergens anders gingen zoeken. Mensen die niet meer terug zouden komen in het onderwijs terwijl we ze over een paar jaar keihard nodig hebben. Een stoet waar je, als je het werkelijk voor je ziet, een heel verdrietig gevoel van krijgt. Dit hadden je toekomstige collega’s kunnen zijn!
Deze uittocht is natuurlijk al een tijd gaande maar we merken het niet. Nee, de invaller komt en gaat met stille trom. En als de invaller niet meer komt zijn er vele anderen die er voor in de plaats kunnen komen. Terwijl het allemaal unieke leerkrachten zijn met talenten waar kinderen om zitten te springen.
Scholen, jullie kunnen NU alvast iets doen en het kost je geen cent. Wordt vervolgd.
Invaltips - Invallers begeleiden én opleiden 
Toen ik in 1997 afgestudeerd was, zijn er veel van mijn studiegenoten doorgegaan met studeren. Ook ik koos voor een jaar extra studie (RemedialTeaching) omdat er toch geen banen waren in Friesland. Veel van mijn oudstudiegenoten in de randstad hadden overigens al voor de diplomauitreiking een vast contract op zak. En diverschil tussen het westen en het noorden is er helaas nog steeds. Veel van mijn jaargenoten zijn bij gebrek aan banen ook nooit begonnen voor de klas. En nu zie je dat weer gebeuren. Zolang het aanbod van starters groter blijft dan de vraag zal er altijd een categorie afhaken. Ik ben na een werkonderbreking van 6 jaar nu al 3 jaar aan het invallen. Hoop op een vaste baan heb ik nietmeer, maar ergens een langdurige invalklus klaren zou al erg fijn zijn! .
LikeGeliked door 1 persoon
Pingback: Niet weggaan juf of meester! (2) Scholen jullie kunnen NU wat doen. | invaltips: alles voor de invaller